Chrześcijanie świata arabskiego

sylka

Dla mnie jest Panem i Zbawicielem, to Pan mój i Bóg mój.

Gość

Przyjmowałam Chrystusa jako Mojego Pana i Zbawiciela

Gość

Dla mnie jest żydowskim Che Gueavarą

sylka

Gość

Kiedyś należałam do tzw. Oazy i pewnego dnia po Mszy św. mieliśmy wieczór skupienia i wtedy przyjmowaliśmy Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela.

Jezus jest moim Panem , całe życie podporządkowuję Jemu, jestem Mu posłuszna ufam i wierzę, że On mnie wybawi od śmierci wiecznej.

sylka

Cieszę się malwina.

MaryAnn

Urodziłam się w bardzo wierzącej rodzinie. Wierzyłam tak jak rodzice wierzyli i chodziłam do kościoła, bo tak chcieli. Nawet interesowałam się zagadnieniami wiary, z lekcji religii byłam zawsze dobrze przygotowana. Nawet czasami modliłam się do Boga własnymi słowami (jeśli czegoś potrzebowałam, lub czegoś się bałam.)
Jednakże w głębi duszy buntowałam się, kiedy ktoś mówił, że trzeba uznać Jezusa jako naszego Pana i oddać Mu swoje życie. Uważałam, że chcę sama decydować o swoim życiu, i że nie chcę żadnego Pana. To nie o to chodzi, że chciałam łamać wszystkie przykazania, robić złe rzeczy, ale po prostu nie chciałam, aby ktoś decydował o moim życiu.
Pewnego dnia, w okresie wielkiego postu byłam w kościele na nabożeństwie. Śpiewano tam pieśni o męce Jezusa. I... nie umiem wytłumaczyć jak to się stało, ale nagle odczułam Jego miłość. Chociaż już wcześniej byłam na różnych nabożeństwach i wiele razy słyszałam o Jego męce, to właśnie wtedy przejęło mnie do głębi to, że Syn Boży zostawił swoją chwałę w niebie i zgodził się tyle cierpieć i doświadczyć wzgardy i poniżenia za moje grzechy. Ta Jego miłość złamała mnie i zapragnęłam oddać Mu swoje życie jako Panu i Zbawicielowi.

W moim sercu zaczęło wzrastać pragnienie, by spotkać ludzi, którzy doświadczyli tego samego co ja. Po kilku latach od tamtego wydarzenia Bóg postawił na mojej drodze wspólnotę charyzmatyczną w której obecnie jestem. Podczas jednego ze spotkań zdecydowałam się wobec wszystkich potwierdzić moją wiarę w Jezusa jako Pana i Zbawiciela i bracia i siostry modlili się o mnie bym miała odwgę wytrwać na Jego drodze.
On jest największą miłością mojego życia, moim Umiłowanym. Mogłabym jescze wiele pisać co uczynił w moim życiu.
Cieszę się ze wszystkich którzy wierzą w Niego. Trwajcie na Jego drodze!!!!

sylka

Niesamowite, pierwszy raz słyszę , ze ktoś tak oddał zycie Jezusowi, na mszy słysząc o Jego męce... Smile

Super Maryann- trwaj w Nim .

Gość

Opowiem wam moją historię.
Ja i mój brat bliźniak mieliśmy zawsze potrzebę poszukiwania Boga.
Daleko nam było jednak do chrześcijaństwa i do Jezusa.
Długo szukaliśmy drogi dla siebie, ja w końcu postanowiłem zostac buddystą a mój brat stał się czymś w rodzaju "bezpartyjnego"mistyka,filozofa.Twierdzi, że wszystkie religie są różnymi drogami do Jednego Boga.Trudno mu przypisac jakieś wyznanie, chodzi do Kościoła,zawsze na 7 rano,często zapada w rodzaj kontemplacji.Mój brat twierdzi, że chrześcijanie są blisko prawdy ale wyłożyli się w teologii w kwestii identyfikacji Szatana.Ale do rzeczy.

Rok temu udaliśmy się do Śri Sathya sai Baby,ja z ciekawości albowiem uznałem buddyzm za swoja drogę do oświecenia, a mój brat z sobie tylko wiadomych powodów ponieważ zwykle gardzi wszelkimi rodzajami guru.
Natomiast żywo interesuje się filozofią weddyjską,więc może dlatego mnie namówił na tę podróż.

Śri Satya Sai Baba zrobił na mnie wrażenie i przez chwilę poczułem, że buddyzm nie jest moją właściwą drogą. Ogarnął mnie smutek,poczułem żal do Boga,że nie wskazuje mi odpowiedniej drogi.

Między moim bratem a Sathyą narodziło się żywe zainteresowanie.Sathya często podchodził do mojego brata i zadawał krótkie pytania.Widziałem, że brat jest pod coraz większym urokiem swamiego z Indii.Ja natomiast pozostawałem jakby na boku,co potęgowało mój żal i smutek,gdyż już na pewno wiedziałem, ze z buddyzmem mnie nic nie wiąże,a z Sathya nie wykazywał żadnego zainteresowania mną.

W końcu ja i brat zostaliśmy zaproszeni przez guru na prywatną audiencję wraz z grupką innych ludzi.

Swami zadawał różne pytania natury filozoficznej i często uśmiechał się do mojego brata, ja natomiast odczuwałem coraz większy zal i gniew.

W końcu nagle zwrócił się do mnie "jakiego jesteś wyznania?" - zapytał.
"Byłem buddystą, ale teraz nie wiem kim jestem" - odpowiedziałem.
"Słysze, jak woła cię Jezus" - uśmiechnał się swami - "jesteś chrześcijaninem,zawsze nim byłeś".

W tym momencie olśniło mnie i nagle w moją pustą duszę wlało się światło Jezusa Chrystusa.

Wiem na pewno, że Jest Drogą,Prawdą i Zyciem.

Swami przestał mnie interesowac.Próbowałem rozmawiac z moim bratem o tym czego doświadczyłem,wydaje się, ze mnie rozumie ale pozostał sobą.

Pozdrawiam.

Gość

Witam.
Chrzescijanka bylam od urodzenia.Kochalam zawsze Boga i Jezusa.Pozniej przyjelam islam.Trwalam w islamie latami,praktykowalam,bylam religijna muzulmanka,noszaca chuste i modlaca sie w jezyku arabskim.Jednak nawet podczas gdy bylam muzulmanka nigdy nie czulam milosci do proroka Muhammada,lecz milosc do Jezusa i Boga wypelniala cale moje serce.Dzis powiem ze jeszcze bladze.Nie wierze,ze Jezus jest synem Boga,bo Bog nie ma ani synow ani corek,ani nikogo,bo Bog nie potrzebuje.Uwazam ze Jezus byl prorokiem,eh,juz sama nie wiem.Mimo moich rozwazan i mysli sprzecznych usilnie pragne powiedziec ze kocham bardzo Jezusa i chrzescijanstwo jest mi blizsze anizeli islam,ale teraz juz nie wiem jaka jest moja religia i kim jestem.

Aziz

Gość

Drogi Aziz!
Dziekuje.Chce mi sie beczec jak czytam te wiadomosci od Was.Bo Jezus jest w moim sercu i podazam jego sciezka.Nawet wtedy,gdy bylam muzulmanka,to kochalam Jezusa i milosc do niego nie pozwalala mi szczerze wierzyc i kochac proroka Muhammada,bo wydawal mi sie on jego przeciwienstwem.Jezus istnieje w moim sercu,ale nie jest on Bogiem.Kocham Boga,ale nie wierze ze Jezus.Wiem jednak ze jest moja droga do Boga.Pozdrawiam serdecznie.

Gość

Gość

sylka

Aziz

Aziz

Gość

Brat Jana - Krzysztof

Niestety nie wiem jak założyc swój profil na forum, a nick janabezram należy się mojemu bratu więc póki co będę się podpisywał jako "Krzysztof".Niestety,wciąż korzystamy z jednego komputera.

Więc, droga Beznadziejna, ja ze swej strony w pełni popieram post Aziza i posty Sylki.

Drogi Janie bracie,aczkolwiek rozmowa z Tobą nie ma żadnego sensu,zwłaszcza na forum publicznym to jednak pragnę zauwazyc, że moim koronnym argumentem za Chrystusem jest fakt iż nie masz - oprócz swojego przekonania i czegoś co nazywasz "doświadczeniem Boga" żadnych argumentów - nazwijmy to "zewnętrznych",prawda?Ani nie dokonujesz cudów,ani Twoje życie nie jest przykładem bezspornym świadczącym o tym, że z Ciebie to nie wiadomo jaki mistyk a my wszyscy błądzimy,a za wiarą w Jezusa stoją:
- tysiące nawróconych chrześcijan
- siła moralna orędzia Jezusa,bezsprzeczna nawet dla sceptyków wiary
- sam Jezus, który od czasu do czasu się pojawia w czyimś zyciu i nie zezwala na żadne wątplwości
więc...
zamiast wypominac Azizowi brak odpowiedzialności zastanów się aby nad sobą drogi bracie,czy nie ryzykujesz zbytnio... Wink

sylka

Chyba macie jeden komputer janie, tak?

Gość

Krzysztof:

Właśnie,kombinuję jak załozyc własne konto pocztowe bo wtedy zarejestruję swój nick.

Gość

Moi drodzy!
Dziekuje za Wasze posty.Tak,ja juz wiem ze na pewno zrezygnowalam z islamu.Jeszcze sie wacham,bowiem wypowiedz ze islam pochodzi od szatana jest silna i ostro krytyczna,wiec nie wiem.Zastanawiam sie kiedy zdjac chuste.Chce byc wolna kobieta,czuje potrzebe pojscia do kosciola.Nie wiem dlaczego,skoro wczesniej uwazalam kosciol i ksiezy za obludnicza farse.Tak,Jezus jest w moim sercu,jednak boje sie calkiem odrzucic islam,boje sie po smierci isc do piekla.Boje sie ze islam to prawdziwa religia i ze Bog bedzie mnie z tego rozliczal,ze moze wybralam latwiejsza dla mnie droge,chrzescijanstwo.Zobaczcie jak wiele ludzi przechodzi na islam.To jest niepokojace.Nie wiem juz jak mam sie modlic.
Sylka,ja tylko zakladam,ze moze Jezus jest nazywany synem Bozym,bo wszyscy jestesmy dziecmi Boga,a On to nasz ojciec?To bylo moje zalozenie,moje pytanie.Ale nie rozumiem dlaczego nazywacie Jezusa Bogiem.Bardzo prosze o rozwianie mojej watpliwosci.
Tak,mozecie napisac do mnie w wiadomosci prywatnej propozycje rozwiazania dla mnie.
Jeszcze raz dziekuje ze jestescie.

Aziz

Gość

sylka

Hej butros, fajnie ze znowu sie uaktywniles Smile

)

Jak tam za oceanem się zyje?

A co do twojego komentarza to troche nie kumam o co chodzi Smile

Gość

Gość

sylka

Bóg nie szuka swego .

Gość

Witajcie!
To mój debiut, więc nie będę za bardzo się rozpisywał, może później coś więcej o sobie powiem.
Narazie nie wchodzę w toczcącą się duskusję, ale dołączę do tematu

Jezus był dla mnie drogowskazem, przyjacielem, powiernikiem, dawcą miłości. Był zawsze obok mnie i ja kiedyś też byłem bardzo blisko Niego. Piszę celowo w czasie przeszłym ponieważ niestety ja nie zawsze chciałem iść z Nim pod ramię, nie odpychałem Go ale poprostu zapominałem Embarassed

. Kim jest teraz? Wiem, że jest Tym, który na mnie czeka i czasem woła, a ja (mam taką nadzieję) jestem z powrotem na drodze ku Niemu.

Pozdrawiam

PS. Tyle czasu spędzam w ciągu dnia przy komputerze a dopiero wczoraj natrafiłem na ta stronę Laughing

sylka

Fajnie ,ze wpadles Magellan.

Póki słońce i księżyc na niebie swieci zawsze mozna wrócic do Jezusa. Very Happy

piotreek